bir zamanlar sevgi vardý... içtendi yürektendi saftý tüm berraklýðýyla okunurdu o insanýn yüzünden bir zamanlar saygý vardý... yapmacýktan arýnmýþ beden diliyle de ifade edilen okunurdu o insanýn halinden dürüstlük vardý bir zamanlar.. meziyet deðildi o sahip olunmasý gerekendi insaný insan yapan hoþgörü vardý bir zamanlar... sabýrla bütünleþir yücelirdi anlayýþla beklenirdi akýp giden zamanda zamanýn akýþýnda deðer kazanan bir zamanlar konuþan dinlenirdi... anlamaya çalýþýlýrdý sözleri boþ sözler yoktu o da dinlenirdi konuþtuðunda bir zamanlar affetmek vardý... affedip doðru yol gösterilirdi affetmenin deðerinin Yaradan’dan olduðu bilinirdi zaman ayný günler aylar mevsimler yýllar zamana uyamayanlar ise bizler...
Mehmet Gücüyener.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET GÜCÜYENER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.