ATA YADİGÂRIM SARIFAKILAR

Bahçeler bað idi bozulmuþ gayri,
Bülbül gitmiþ gonca deren kalmamýþ,
Yarenler doðduðu yuvadan ayrý,
Seher vakti selam veren kalmamýþ.

Ah… öyle ýssýz ki þu bizim diyar,
Maziyi yaþatan birkaç ihtiyar,
Hal hatýr sorunca oldu bahtiyar,
Ahde vefa nedir gören kalmamýþ.

Çatalýn arayý çalý bürümüþ,
A gözümü otlar almýþ yürümüþ,
Gem kýrýlmýþ kara saban çürümüþ,
Bider eken, tarla süren kalmamýþ.

Tekeri bir yanda mazý yarýlmýþ,
Zelve kayýp, boyunduruk kýrýlmýþ,
Çürümüþ kaðnýya dayak verilmiþ,
Baharda tor tosun yoran kalmamýþ.

Týrpanýn halini sorma be gardaþ,
Týrmýðýn aðzýnda kalmamýþ tek diþ,
Anadut tutmuyor, yaba hurda haþ,
Orak ile deste düren kalmamýþ.

Bir de döndüm baktým evlere doðru,
Delik deþik olmuþ damlarýn baðrý,
Sineme çöktü bir amansýz aðrý,
Çare olup yara saran kalmamýþ.

Aþaðý pýnara konmuþ üç oluk,
Dutun gölgesinde dinlen bir soluk,
Küllenmiþ ocaklar, ýssýz her duluk,
Yün eðirip, kirmen buran kalmamýþ

Aþýk Metin þeyda bülbül þakýlar,
Sýladanmýþ miski amber kokular,
Ata yadigârým Sarýfakýlar,
Benden baþka hatrýn soran kalmamýþ.

23 02.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: