Hayatýmýn her alaný tiyatrodur Dizelerimdeki ben ve bana gizlenen Küçük bir çocuðun senaryosudur
Çocuk ; Þehrin o tozlu ýþýklarýnda kaybolmuþ Bir yýldýz kadar yalnýz ve Diþleri kýrýlmýþ bir köpek gibi Boðulmuþtu sessizliðe
Çocuk ; Bileði burkuk bir öfke taþýyordu yüreðinde O istememiþti ki ona dayatýlan bu hayatý Geçmiþi kadar yabancýydý öfkesi Ve hayatý kadar fakirdi tadý.
Hayatýmýn her alaný tiyatrodur Dizelerimdeki ben ve bana gizlenen Küçük bir çocuðun senaryosudur
Ben dik dururum , aðlamam , haykýrmam Ne aþka nede þansa inanýrým Benim öfkem illegaldir Kokteyl yapar kavgaya atýlýrým
Kendim gibi görünür O çocuk gibi severim Bundandýr yüz çevirmeleri Kargalarýn hýrçýnlýðý da bundan
Hayatýmýn her alaný tiyatroydur Þizofren duygularýmýn istilasýnda Yazýlýyor çiziliyor hiç sormadan Göz yaþlarýyla noktalansa da ...
Saygýlarýmla Suat Alkan Yücel Sosyal Medyada Paylaşın:
Suat.Yucel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.