Hüzün þarkýlarý söyler sonbahar akþamlarý fani bir üþüme hissi sardý bu bedenimi ellerim buz kesmiþ adeta ýssýz geceler de yokluðuna mahkumum seni yazarak unutuyorum üþümüþlüðümü yoruldum artýk biliyormusun tek taraflý hayatý omuzlamaktan altýnda ezilmekten
anlatamayýp dertlerimi dinlemek bir baþkasýný seni beklemekten yoruldum her güne belkilerle baþlamaktan hýçkýrýklarýmý sadece kendim duymalarýmdan sefalet zinciriyle hapsedilmiþ aþkýn yalnýzlýðýndan yoruldum
sabret sabret dedim kendime ümitsizliðe düþünce, hayallin çýktý karþýma gözlerine baktým, kendimi gözlerin de bulunca güç aldým acýlarýn binlerce çeþidine karþý hayalinin gözlerin de duramadým göçüp gideceðim özleminden
senden bir vasiyetim var yaparmýsýn ölürsem mermerden olmasýn mezarým toprak la bütünleþsin mezarým mezar taþýma ismimi yazmayýn hasret üstüne bir dörtlük yazýn gelen geçen sevdalýlar okusun ince kasnaktan kalýn iðnelerle karanfiller iþleyip sarýn tabutuma unutma ben hep seninle yanýnda olacaðým xxxYUNUSxxxx Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.