ÇOCUK ANNELER (*)
yarý dalgýn soyunup
avuntunun beyaz çarþaflarýna
yýldýzlar serperdik
o gecelerden biri daha baþlardý
gözü dönmüþ bir lodos gibi
çarpýp giden kýyýlarýmýza
oysa denizimiz hiç olmadý bizim
çocuk annelerdik nerden bilelim
bir gecelik vur kaçlarý
aþk sanýrdýk
tenin tendeki oyunu biter bitmez
bölük pörçük rüyalara týrmanýr sabahlarý beklerdik
hele gün bir aðarsa da
aydýnlýðýný üstümüzde gezdirse diye
on dördünde on beþinde var yok
karný burnunda çocuk annelerdik
çeþmeyle tarla
beþikle kundak arasýnda
çocuklarýyla birlikte büyüyen
hiç unutur muyum arada sizler de gelirdiniz
aðýr makyajlý görkemli kadýnlardýnýz
hafif þehla bakýþlarýnýzda kanayan birkaç dip not
dokunaklý günlüklerinizle
büyük þehirlerinize dönerdiniz
bakýyorum da þimdi
tüm çaðrýlar bildik bana
o taþkýn ýrmak
bir gün beni de alsa içine
hiç durmam
alýr baþýmý giderim
bir de sen olsan yanýmda
en iyi sen bilirsin o yangýnlarý
en iyi sen
þimdi karþýmda dipdiri duran
o zamanki ben
TEKÝN GÖNENÇ
(*) Karanfil Sesleri , Varlýk yayýnlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.