Gittiðinden beri ayný odada oturuyorum Tüm tablolarý kaldýrdým Pencereleri siyaha boyadým Çatýya konacaklarýný bildiðim için Önceden daðýttým kuþ yuvalarýný
Sus artýk
Sahile inmiyorum dalgalarýn sesleri de gelmiyor Yýldýzlarý çizmiyorum Cüceliliðim beni onlara ulaþtýrmýyor
Yýðýldým, Kalkamýyorum bu kalp enkazýnýn baskýsýndan Kapýlar kapalý olsa da görüyorum Bu sefer yaðmurdan önce ýslanmýþ kaldýrýmlar Kýþ gelmeden kendini koyu renge bürümüþ denizler Ve dalgalar hýrçýn deðil, susku sarmýþ kývrýmýna
Ýnan bana þarap þiþesi deðil umutlar Mahzeni bile varlýkla yokluk arasýnda Ýnan ki gece çýkar bulutlar Yoksa gök aldanman için hep sana mavi satar
Sus demiyorum Anlattým mý bilemiyorum Önceleri sen derdin kalk Þimdi enkazýn nasýl kalkacak Çöp deðil bu kalp, buruþturup atýlacak
Sustum artýk Gittiðinden beri odalarý yýkýyorum Sustum artýk Kuþlarýn yuvasýný bile ellerimle yapýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İklim KONUK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.