SESSİZLİĞİN İÇİNDE TINISAL KIRINTILAR

Boþluða dalýyor gözlerim
Beklemek deðil bu hal
Bir baþka heycan mý
Yoksa heycansýz kalmak mý bilmiyorum

Sadece biraz tuhaf geliyor
Nefes alýyorsun diye yaþamýþ sayýlman
Halbuki hiç bir anlamý olmuyor çoðu zaman
Çünkü doðum ile ölüm arasý o çizgi deðil ömür

Anlatmak isteyipte sustuðum oldu
Hemde fazlasýyla
Ama en kötüsü konuþupta anlatamadýklarýmdý
Ki en çokta onlar acýtýrdý canýmý

Ýçimi konyakla ýsýtmaktan sýkýldýðým an
Kurþunla beynimi uyandýrmaya karar verecek gibi
Ama korkak
Ve cesur biriyim

Yani tamamen çeliþkilerden ibaretim
Anlamsýzým mesela
Yada inkarcý
Belkide cahil

Her ne adla çaðýrýrsan çaðýr
Sadece bir mukaatým
Gecenin sessizliði içinde kalmýþ
Ufak bir týný

Keskin soðu þakaklarýna dayamýþ
Ýntiharýn ince çizgisinde cambazlýk yapan
Simsiyah,masmavi,yepyeþil bakan
Sokaklarýn birinde yatan bir çocuðum

Bir anýn düþüyle uyuyorum
Çeliþkilerimden sýyrýlýþýmýn þerefi için
Anlam denen kavramýn içine dolmak için
Nefes almaktan baþka þeylerlede yaþadýðýmý kanýtlamak için
Senin için yaþýyorum
Sense kendin için
Ve sonra ben suçlu
Ben hýrsýz
Ben pis,nalet biri oluyorum
Halbuki ben sevebiliyorum
Sen sevemiyorsun
Ben kuyrumu tanýyorum
Sen beni tanýmýyorsun

Yusuf Kafkas





Sosyal Medyada Paylaşın: