Bir avuç yüreðimle dünyaya meydan okuyacak kadar þizofren bir cesaret var içimde! günlerdir düþlerin koynunda kývranýyorum... dilimde birikmiþ onca sözcüðü hibe edip rüzgâra... azala azala susuyorum... duyarsýn diye...
ne bu güz güneþi ýsýtabilir artýk beni ne zemheride üþürüm bu kadar... yitirmiþken gökkuþaðý rengini benim tek rengim alaca keder!...
Bir parça maviyle daðlara aþýk eþkiya gibi umarsýzým hayattan... gecelerdir sancýnýn kucaðýnda çýrpýnýyorum... içimde tutuþmuþ onca harý kül edip kasýrgaya... azara azara ölüyorum... anlarsýn diye...
ne bir daha aþk olacak yüreðim var ne baþka yâr ben olur bu kadar... savrulmuþken sevdanýn en uzaðýna çözülmez kördüðümüm düþmüþüm hasretin tuzaðýna!...
.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Roza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.