KOCAMAN GÜNEŞLERDE ÜŞÜYORUM

En olmadýk saatinde gecenin
Bir fýsýltý ile uyandýrýyor karanlýk
Yakýp bir sigara dumanýný izliyorum
Nerede þimdi yaþadýðýmý sandýðým yýllarým

Keskin bir poyrazýn ardýndan
Yaðmur deðil yaðan biliyorum
Kýrýldý tüm ümitlerim
Þimdi hatýralarým da üþüyorum..

Ne zaman solmuþ bir çiçek görsem
Aðlayan bir göz, solgun bir yüz
Elimde deðil içime aðlýyorum

Ne zaman konuþmak istesem
Unuttuðum þeyleri düþünüyorum
Bir korku ki içimde anlatýlmaz
Bir umutsuzluk, deryalara sýðmaz
Kocaman güneþlerde üþüyorum..

Ýþte çatlak forsa dudaðý kalbim
Ýþte hasreti kucaklayan ellerim
Bakmayýn bunca yazdýklarýma
Yaþanmamýþ dünyada eriyorum
Bir ümit yaþat gönlümde
Sýký tut ellerimi, seni seviyorum

28.11.2011
ÝPEK ASYA

Sosyal Medyada Paylaşın: