ABİ BU NE ?
Çarþiden aþþaði inirdim,
Önüme bir uþah çýhti,
Ufak tefek üsti yýrtýh ve
Elleri gogorli (kirli) idi.
Belinde boya sandýði;
"Abi boyiyim mi ?" dedi.
Heç yüzüne bahmadým.
Epeyce gettim.
Birden, ufaklýðým ahlýma geldi.
Ben de, boyacýlýh yapmiþtim.
Ben de, bu günleri yaþamýþtým.
Ele birden geri döndüm;
"Gel gardaþ boya" dedim.
Uþaðýn gözleri fal daþi gibi açýldi.
Fýrçayi aldi eline
Sallamaya baþladi,
O boyadi ben boyadým.
O salladi ben salladým.
Yirmibeþ sene önceki bendim.
Biraz silkindim, gendime geldim.
"Adýn ne ?"
"Ahmet, aðabegi"
"Okula gidirmisen?"
"Yoh"
"Niye ?"
"Ben ohumadým,babam ohutmadi."
"Heç ele olur mi ? Ohumadan,etmeden"
"Para yoh aðabegi ben neydim?"
"Eve ekmeh lazým,sekkiz gardaþým var"
"Anam heste,babam sakat" Gözleri birden elimdeki poþete iliþti.
Hemen gözlerini çehti.
Çýhardým portakal, muz, avagado verdim.
"Portakal, muz tamamda bu ne ki aðabegi? " dedi.
"Avagado " dedim.
"Ne gadosi aðabegi,yiyilir mi ?"
"He, heç yemedin mi ?" "Muz bilem yememiþtim, buni nerden yiyim?" dedi.
Benim ki de lüzumsuzluh, hele sorduðum soriye bah?
Ele utandým, ele utandým yerin dibine girdim.
San ki baban görmiþti.
Görmemiþliginde belesi ...
Nedense, birden ahlýma bizim uþahlar geldi.
Oni yemem, buni yemem
Oni geymem, buni geymem
Çýharttým beþ lira verdim
"Yoh aðabegi o çoh, benim hakkým bi lira" dedi.
O dedi ben öldüm...
Biz nasi insanýh,biz nasi müslümanýh?
Vay ki vay...
Sandýði topladi
"ey ahþamlar " dedi ve getti.
Getti ama
O getti, ben de gettim…
Selim Adým
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim ERZURUMLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.