Ve
BİR KÖPEĞİN ÖLÜMÜ
Ben sana çýkarken gördüm onu
Mücevher gibi bir yaðmur yaðýyordu
Daðýlmýþ kahkahalar yazlýkçýlarýn evinden taþýyordu
Belki Tanrý’nýn uyuduðu bir geceydi,bu gece
Belkide uluorta ölçüsü kaçmýþ bir karanlýk vardý….
Sana çýkarken ilk basamakta gördüm onu
Öylece siyah boþ puþet gibi duruyordu
Üzerine rüzgar yaðarcasýna titrek
Ve kendi korkaklýðýna kapanmýþçasýna daðýnýktý
Eðildiðimde sakince kaldýrdý kafasýný
Kiþner gibi havladý,yalvaran bir sesle
Gecenin bekçisi gibi uludu karanlýktan
Týrnaklarýný yavaþça dokundurdu topraða
Sanki bir anda solumaktan vazgeçti
Tecavüz eder gibi süzüldü bedeninden ruhu
Son bir hýrýltý kalmýþtý gýrtlaðýnda
Onuda yavaþça ikram etti ,
Yattýðý yer hala sýcaktý ama
Artýk o hiçbir yerde yoktu !.....
Vedat DÜNDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.