Bu sabah yeni bir güne daha uyandým! Sana þükürler olsun yaradaným! Penceremi aralayýp derin bir nefes aldým! Ýnsanlara baktým,hepsinde ayrý bir telaþ Günlerin aylarý ,aylarýn yýllarý kovaladðýný düþündüm! Derken ,birden gözüm duvardaki saate iliþti. Yelkovanýn kaçtýðýný,akrebin onu kovaladýðýný gördüm! Kendi kendime mýrýldanýyordum! Þu ömür denen yaþamda,iþte bu kadar hýzlý tükenip gidiyor dedim! Ama bunu bizler anlamýyorduk,hatta farkýna bile varamýyorduk. Hayata dair,olur olmaz þeylere kulp takýyor,birbirimizi kýrýp döküyorduk.
Bazen birbirimizin canýný acýtýyor,birþeyleri paylaþamýyorduk. Kafam karýþýyordu, Allah Allah,sahi bizler neyi paylaþamýyorduk. Neden birbirimizi anlamýyor,neden birbirimizi sevemiyorduk. Mademki ömür bu kadar kýsa,neden birbirimizi kýrýp döküyorduk. Güvensizlik ,karamsarlýk,umutsuzluk,almýþ baþýný giderken, belkide ne istediðimizi bizlerde bilemiyorduk. Belkide birþeyler gözlerimize farklý görünüyordu. Belkide sevgilerimiz köreliyordu.
Belkide bizler,bencilliðin ve kýskançlýðýn kýskacýnda, mutsuzluðun girdabýnda bocalayýp dururken, Havada uçan kuþlarýn,baharda açan çiçeklerin kýymetini bilemiyorduk. Kuþlarý sevemiyor,çiçeklere dokunamýyorduk. Belkide onun için her þeyi kýrýp döküyorduk.. Teneffüs ettiðimiz havanýn,içtiðimiz suyun,bastýðýmýz topraðýn, Dahi kýymetini bilemiyorduk. Peki,bu sabah varmýyýz,yeni bir güne günaydýnla baþlamaya, Peki,bu sabah varmýyýz,yeni güne merhaba demeyle baþlamaya, Bu sabah varmýyýz herkese günaydýnlar,hayýrlý sabahlar demeye Bu sabah varmýyýz,birbirimizle selamlaþmaya,birbirimizi sevmeye. Haydin öyle ise,hep birlikte,,, Merhaba sabah,merhaba insanlar,merhaba kuþlar,merhaba çiçekler, Merhaba deniz,merhaba gökyüzü,merhaba güneþ, Merhaba dünya, Bizler söz verdik,birbirimizi sevmeye, Bizler söz verdik,hayata yeniden baþlamaya....
(Ýstanbul,10.05.2011) BU SABAH KAR TANELERÝ )ADLI ÞÝÝR KÝTABINDAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.