Erkek ve kadýn duydu, ne dediyse yaratan,
Hayat adýnda buydu, umudun gün doðumu.
Ateþ toprak ve suydu, nefes varken aratan,
Parýldayan güneþin, her an düðün doðumu.
Hak beyan sorduðunda, ilk sözündü halife,
Bu demde ömrün harca yazdýðýnda sahife,
Hasbî sevdaya bakar, gönül ölçen mesafe,
Parýldayan güneþin, her an düðün doðumu.
En güzel kokusuyla, bir yol gözlüyorsa gül,
Yâr bahçesine giren, þen þakýyorsa bülbül,
Bahara meltem sersin, mavi renkli ince tül,
Parýldayan güneþin, her an düðün doðumu.
Kalbi aþka düþünce, ne ün kalýr ne de dün,
Göz göze ise seven ne gün kalýr ne de tün,
Can dilinde gezmeyle, biz oluruz büsbütün,
Parýldayan güneþin, her an düðün doðumu.
Aklýn kalbin üstünden çözülünce düðümün,
Kalk ve diril nefsinden sonu yoktur ölümün,
Dost diye bahsin etsin, evvel ahir bölümün,
Parýldayan güneþin, her an düðün doðumu.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ELLERİ KINALI ABDÜLHAMİD HAN MİNE ÇİÇEĞİ KINA GECESİ MURADİYE GÜNAYDIN DOSTLARIM ÖZGÜRLÜK ÇİÇEĞİ MİLLİ İRADE NAMAZ - II