incinirsiniz
kýrýlýrsýnýz dal dal
çocuk bakmaktan
yemek piþirmekten
ev temizlemekten
kocayý mutlu etmekten
güne ve kalbinize zamansýz kalýrsýnýz
katlanýrsýnýz her zorluða
güneþten önce uyanýr
yýldýzlardan sonra uyursunuz
üzülürsünüz
atarsýnýz içinize dünya dertlerini
yine de belli etmezsiniz
yükler altýnda ezildiðinizi
’bu da geçer’
’bu biter’ diyerek
sabrederek yaþamaya sarýlýrsýnýz
yaðar baþýnýza depremler
gözyaþlarýnýz içinizde sel olur
kesilir sesiniz
daralýr nefesiniz
kadýnsýnýz diye