Bugün minnoþum bir alemdi, balýk artýklarý için neredeyse beni sattý,
Ben onu sevmeye çalýþýyordum o evirip çeviriyordu verdiðim balýklarý,
Bana bakmasýný saðlamaya çalýþýyorken o iskeletleri bile kemiriyordu,
Bir yandan da patisinin ucuyla düþen balýk parçalarýndan tutuyordu…
Minnoþum ekmekle süt karýþýmýndan býktý, artýk et ve türlerini istiyor,
Annesi de dönüp geldi ama beklemiyor, o hala ortalýklarda dolaþýyor,
Minnoþum annesinden aldýðý terbiyeyle hala evin önünden ayrýlmýyor,
Benimle sokaðýn baþýna kadar gelse de sonra ayný yoldan dönüyor…
Minnoþu evinin içinde hiç göremedim, sanýrým oraya fazla güvenmiyor,
Aðaçlarýn altýnda bulduðu meçhul bir yeri kendisine mekan tutuyor,
Apartmanýn asansörü çalýþmaya baþlayýnca anlýyor birinin geleceðini,
Kapýnýn önüne çýkýp miyavlamaya baþlýyor, biliyor geri dönülmeyeceðini…
Minnoþum kendisine bir dünya kurdu, oradaki detaylarýn da farkýnda,
Hissettiði kurallara öncelikli olarak kendisi uyuyor, hayatýn da farkýnda,
Ben de onu seviyorum ve önemsiyorum, dýþarýda beni bekleyen biri var,
Onunla oynamak da güzel, bu tür hayvanlar oyun oynamayý seviyorlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.