İ S Y A N
Ýstemem bu tarih yazmasýn beni
Her demim tazedir her aným yeni
Kalbime saplanan aþkýn nedeni
Kendimden özge sevmemdir Seni
Ey karþýmda duran kokmuþ sahtiyan
Ziyan ettin kanýmý emerek ziyan
Bu âlemde bilsin sözümü duyan
Sünger kulesinin köküne isyan!
Zorlu zaman eðil önümde diz çök
Kalleþ karnýndaki zehrini bir dök
Benim alkýþlara ihtiyacým yok!
Dal deðil mekaným, yükseldiðim kök
Yemin içsem yeni yollar açýlýr
Baþta liva önde kevser saçýlýr
Kýzýlcýk þerbeti bazen içilir
Ýsyanlardan iþte böyle kaçýlýr
Gereði olmalý duyduðun sözün
Nazarý deðer mi görmeyen gözün
Dik olamaz baþýn ak olmaz yüzün
Esas kaynaðýndan sapmýþsa özün
Unutulmuþ gibi çöle inen nur
Bulunur mu ondan ziyade bir nur?
Yaþadýkça yeter bana bu onur
Ey nefis sadece sen sözünde dur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.