sevecekse insan ...

sevecekse adam gibi sevebilmeli insan
dalýn yapraðýný
topraðýn suyu
kuþlarýn gökyüzünü
bir annenin yavrusunu sevmesi gibi mesela





var iken sevip yokluðunda unutmamalý
ayýrmamalý sevdiðini kendi benliðinden
denizler gibi
ýrmaklar gibidir sevgi
yaðmurlarý ýrmaklarý denizden kim ayýrabilir ki
kim koparabilir ki
bir anneyi can paresi yavrusundan





sen , ben ya da onlar olmamalý sevgilerde
hep " biz " olmalý seven ve sevilenler
insaný insandan kim koparabilir ki aslýnda
sen, ben, siz, biz ayýrýmlarý olmasa






biterdi bütün acýlar
yeter di
" biz " diyebilseydik eðer
derin uçurumlarý açmazdýk aramýzda
insandan insana
varlýk ve yokluklarý sevgilerimizle silerdik dünyadan
her can mutlu olsun diye
çabalarýmýz olurdu o zaman






Mutluluðun adý, sevgidir her yerde
ayýrýmsýzca sevmek , insanca sevmek
herþeyi ve herkesi
yalansýzca hem de
riyasýzca sevmek






sevince karþýlýksýzca sevmeli insan
neden o da beni en az
benim onu sevdiðim gibi sevmiyor diyerek
kendine zindan etmemeli hayatý mesela
yinede sevebildiðince çok sevmeli






sevginin ölçeði, gramý, azý, çoðu da olmaz
seversem ne geçecek ki elime dememeli insan
yüreðimizin mutluluk kaynaðýdýr çünkü sevgi
mutluluðu paylaþtýkça o kaynak asla kurumaz ki






Yürek yakan sevgi beklentili þarkýlar da olmazdý
daðlarla,
taþlarla,
aðaçlarla
çiçeklerle
böceklerle
bulutlarla
yýldýzlarla dost olurdu
ne yalnýzlýklar kalýrdý
ne de ayrýlýk hüzünleri
eðer gerçekten
eðer yürekten
eðer " insan gibi " sevebilseydi insan ...





Mert YÝÐÝTCAN
27 11 2011
beykoz / istanbul





Sosyal Medyada Paylaşın: