SEN VE BEN
sen gecenin yýldýzý bembeyaz düþ mor yakomozlu mavi su,
yüreðinde ezilmiþliðe baþ kaldýran düþüm yoldaþým
can arkadaþým kömür gözlüm
bakýþlarýnda gökkuþaðý gördüðüm.
ülkemin daðlarýnýn eteklerinde açan sümbül lale karanfil
kýp kýrýmýz gülüm bayraðým arýn yazým kadýným,
ateþim ateþinde yandýðým siðaram nefes nefes içtiðim
çiðerlerimin özlediði kalbimin yolunu gözlediði aþkým gel
kol kola bu yollarda yürümek istediðim
gel gülüm yak þu devrim ateþini geç olmadan
tüm evren seni bekliyor zeytin dalýný uzat
tattýr þu eþitliði hakký adaleti sýnýfsal mücadele bitsin
son bulsun þu akan kan esaret
sana yakardým hep türkülerde þiirlerde,
bu hasret bu gurbet bu geceler sensiz ýzdýrap,
unuttum ben sensiz baharý hep kýþ yaþýyorum,
vuruldum gülüm elimde emeðin bayraðýný taþýrken
boynum bükük gözlerimde yaþ göðsümde iki kurþun
çatladý dudaðým susuzum damarýmdan boþalýr kýzýl kan,
düþtüm kara topraða avuçlarýmda çimen caným çýkýyor,
caným cýkmadan denize at yýkanayým.
balýklara yem olayým
sofrana kurulayým
can vereyim
kan vereyim
yeniden gözlere fer olayým
gönülde filizleneyim
doðum sancýsý çeken anne gibii devrim doðurayým,
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.