Kýrdýn beni esmer güzel artýk seni anamam Bundan böyle yalan dolan sözlerine kanamam Karþýlaþsam senle yine ta yürekten yanamam Gözüm aksýn bakar isem saçlarýnýn teline
Suyun içmem pýnar olup þýrýl þýrýl aksan bile Yakmaz beni þimþek olup alev alev çaksan bile Sultan olup tahta çýksan altýn kemer taksan bile Kolum kopsun dolar isem kollarýmý beline
Kahrolurum bana yakýn çevrelerde solursan Sevinirim ne kadar çok uzaklarda olursan Belki bir gün yaklaþmaya yine fýrsat bulursan Kaným aksýn deðer isem elim ile eline
Kabul etmem geri dönme niyetini sezersem Beni yaktýn ne fark eder ben de seni üzersem Tüm dünyayý köþe bucak diyar diyar gezersem Caným çýksýn uðrar isem kasabana iline
Neyleyim ki suç kendimde baþkasýna kýzamam Sana dönüp hiç yoluna düzenimi bozamam Bundan sonra senin için þarký türkü yazamam Dilim kopsun düþer isem cümle alem diline
Bülbül olsam konmam senin çöl dikenli gülüne Ördek olsam dalmam senin boz bulanýk gölüne Ben Yýlmaz’ým düþmem artýk Mecnun gibi çölüne Ölüm çýksýn gelir isem düðününe ölüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret Yılmaz Çavdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.