Dost Gibi!

Övmeyesin sakýn beni zira övgün sövgü gibi
Vermesin Allah düþmana bile dostu senin gibi

Çýkarýrsýn yukarýya âdeta asansör gibi
Býrakýrsýn birdenbire boþluða aðýr yük gibi

Ýlgin, sevgin ille saygýn týpký eriyen buz gibi
Üstelik her dem sunardýn sanki kýrk yýllýk dost gibi

Yitti özün aþaðýlýk duygusuyla buhar gibi
Var her yerde ahkâm kesen kýt aklýyla senin gibi

Seni sana karþýn hâlâ severim mecburmuþ gibi
Sonsuza dek böyle sürmez ki bilirim adým gibi

Bilemez kimse her þeyi bildiðini sanýr gibi
Baksa arada aynaya gördüðünü tanýr gibi

Hiç fark etmez yaþýn baþýn öðrenmede sorun gibi
Öðrenmek sonsuz bir süreç lâkin hevesin yok gibi

Israr edersin yanlýþta sanki kaynak yokmuþ gibi
Yanlýþlarýn burgacýnda boðulursun sarhoþ gibi

Güzellik, incelik, etik deðerler ucuzmuþ gibi
Rol yapmansa bir baþka hâl kendinden eminmiþ gibi

Laf salatasýnda usta yok üstüne senin gibi
Doyurmaz ki lafügüzaf bunu bilmeyen yok gibi

Saksaðansýn dam üstünde sanki kazma bekler gibi
Tanýsan biraz kendini derde düçar olmuþ gibi

Çokbilmiþlik baþa bela salýnan bir kýlýç gibi
Keskindir kalem kýlýçtan hâlin acýnacak gibi

Zarardýr küpüne keskin sirke dilin yakar gibi
Nev’i þahsýna münhasýr tavýrlarýn çýlgýn gibi

Çýkarýna köle olan nemalanmak ister gibi
Fýrsat kollar baþkasýnýn gölgesinde tüner gibi

Bahsetme sakýn dostluktan kuzu postunda kurt gibi
Cafcaflý laflara sanki susamýþsýn kanmaz gibi

Kimsin nesin hiç fark etmez unut beni rüya gibi
Fazla deðer verdim sana eþin menendin yok gibi

26.11.2011

Sosyal Medyada Paylaşın: