Biz hicreti yaþamadýk, Ýçimizde. Göçmedik daha Medinemize. Mekke’nin kýzgýn kumlarýnda ehad diyen, Rabbim bir diyen Bilal olmadýk, Nasýl hicret eder Hicret buluruz, Yasir Ve Ammar gibi þahit olmadýk Ne de Taif’in taþlarý yaðdý üstümüze Yollarýmýza dikenler atýlmadý Ebu lehep eliyle; Ne Ebu Cehiller dikildi karþýmýza Ne Ömerler omuz verdi davamýza.
Hicrete daha var Biliyorum; Ýnan ki dostum daha Hýradan/arayýþtan bile gelmedik Göz yaþlarýmla ýslanmadý seccadem. Erkamýn evi nerde Nerde ayaklarý çýplak Musab, Bir adý mý kaldý dillerde. Ya söyle Anam babam feda olsun Ya Resulullah diyen Ebu Bekirler nerde.
Evet kardeþim Hicrete daha var O gün geldiðinde Gönlümüzü kanatlanacak, Hicret edeceðiz biliyorum. O gün yakýn Sabah yakýn Hicret yakýn Ýnþaallah Allah’tan umut ediyorum.
(Kasým 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.