Þu gönülde hazan yeli eserken,
Geçmiþi ve dünü düþünmekteyim
Umutsuzluk çöktü þakaklarýma,
Sonbahar rüzgârý üþütür beni...
Vuslatý ararken yitik düþler/de,
Hüzün dolar gönle iliklere/de
Kederli bakýþlar her gülüþlerde
Sonbahar rüzgârý üþütür beni...
Ömür daðým usul,usul çökerken,
Gönül ýrmaðýmda kurudu erken.
Ha bugün,ha yarýn gelecek derken,
Sonbahar rüzgârý üþütür beni...
Ne zaman uðrasa,sevda baðýma,
Kaderim takýlýr hep ayaðýma.!
Baðýrsam,çaðýrsam paralansamda,
Sonbahar rüzgârý üþütür beni
Ümit/ler kalmadý,sana figâným,
Neþeden eser yok,hüzün her aným.
Sensizlikle geçti onca zamaným
Sonbahar rüzgârý üþütür beni...
DURAK’ým faydasýz artýk piþmanlýk
Tek gördüðüm senden bana düþmanlýk
Anladým ki bitmiþ yâr/lik,yâren/lik
Bende içten,içe çözülmekteyim
Durak YÝÐÝT
GÖNÜLLERÝN ÞAÝRÝ
KOCAELÝ
www.youtube.com/watch?v=HnVyXek2cbY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.