telaþ içindeyim
ürkek bir kuþun kafesteki korkusu gibi çýrpýnýþ
hiç þýmartmýyor kimini benim gibi dünya
yol yakýn / dönüþler çabuk oluyor
bataklýðýn önünden
þikayetsiz sadece anýlarýmý yazýyorum hayata
buz gibi soðuklara düþesi alev gibi kalbim
hiç uzaklara gitmemiþ gibi hep yakýným sana
sonu gelmez sanýlan anýlar perdelenir
adý ya sen olur / ya da ben olur sahnelerin
zaman su gibi denilir / aslýnda sudanda sessiz
öfkeleri daðlara yükler zaman
sayki seçilmiþlere yaþamaktýr dünya
kimine sabýr düþer burada sonu selamet
kimine tatlý rüya / görmez gözler kapalýysa hayret
nice kehanetler boþa çýkýmýþ
yer yarýlýmýþ ay tutulmuþ / güneþ tutulmuþ
koparmiþ daðýn ortasýndan kalbini
seslenmiþ ozaman bilinen dünyanýn halini
yarýn indirirken yeryüzüne umutlarýyla herkes
tuhaf bir karanlýktaydý hayat / arzular çabuk deðiþiyordu her gün heves
unutulmuþ zamanýn her sabah kaybolduðu
yarýna umutlarýn duasýz tutulduðu
babilin asma bahçelerinden mor salkýmlý üzümler
o gün / her gün
kaç kýyamet kopuyordu
bu gün de ayný zaten
nice baþlar kesiyor ilimsiz ilimsizler
sýrf kendisi için / herkes bir þeyi birinden ister
artakalan zamanýn da daðýtýr kalaný / hayýrsa hayýr
sýkýntýdan dünyanýn çatlamasýný bekliyor gibi insan
zordu hayat kaç kiþi anlýyor du lisan
önce yaðmur mu vardý / bulutmuydu bilinmiyordu bilim
inkara düþmüþtü ozaman tutmuyor diyordu elim
bu hale sebeptir iblis olanýn aklý
Adem olmak iradedendir / bu dur insanýn melundan farký.