Dýþarýda bir hayat var, eskilerde kaldý sanýyordum,
Sabah dýþarý çýktýðýmda hala devam ettiðini anladým,
Erkenden çýkmam gerekiyordu, minnoþum da gördü,
Görmekle kalmadý, yola kadar benimle birlikte yürüdü...
Yolda oyalanabileceði bir kediyle karþýlaþtýk, sevindim,
Kaza geçirerek ölebileceði korkusuyla hep endiþeliydim,
O hemcinsiyle oyalanýrken ben menzilime ulaþmýþ oldum,
Ýþlerimi bitirince ’Oh!’ çektim tersi yönde yola koyuldum...
Sokaðýn baþýna geldiðimde minnoþun beklediðini gördüm,
Bu kedi cinsinin akýllý olduðunu düþünüp yeniden ürktüm,
Beni görünce o da yönünü deðiþtirdi, birlikte yürüdük,
Ayaklarýmýn arasýnda yürüyordu, ayaðýna bastým, üzüldük...
Eve geldiðimizde onu dýþarýda býrakýp ben evime geldim,
Merdivenler temizleniyordu, dolayýsýyla dýþ kapý da açýktý,
Minnoþ durumdan vazife çýkartarak merdivenlere yöneldi,
Asansörde olan þahsýmdan daha önce evin önüne geldi...
Hala kapýnýn önünde bekliyor, hatýrlamak için miyavlýyor,
Kapýyý açýp dýþarý çýkmasýný söyledim, sanýrým beni anlýyor,
O ýsrarla orada oturmaya devam etti, çayýn altýný yaktým,
Ben kahvaltý yapmak için bekliyorum, onu içeri almadým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.