Hani o sokak aralarýnda bol pantolonuyla, Umarsýz oyun peþinde koþan masum çocuklar varya, Onlar gibi… Düþe kalka büyüdü hasretim ardýnda. Geliþtim hep gülümseyiþine nazire aðlayýþýmla…
Lo valla deðme hiç gönlüme...
Hani o gencecik evladýnýn ardýndan hýþýmla, Dizini dövüp havar çeken analar varya, Onlar gibi… Ýçimi yumruklarým, düþünce aklýma. Alýþmaya çalýþýrým sevdamý dumura uðratan yokluðuna...
Lo valla hiç deðme gönlüme...
Hani o bin sevdalý sazýn teline asýlýp bin feryatla, Naðmeler dizen aþka aþýk ozanlar varya, Onlar gibi… Dizerim seni gönlümün bam teli nakaratlarýna. Sonra eklerim beni ben eden ayrýlýk orkestrasýna..
Lo valla hiç deðme gönlüme…çok aðrýyor..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.