HAYALDEN ÖTE
Bir hayal þehrine yolum uðradý,
Karýncayý kaðný çekerken gördüm,
Kör çakýlar kirman kýlýç doðradý,
Kýrkayaðý taþta sekerken gördüm.
Her gün baþ üstünden açýlýr kapý,
Milimle ölçülür dünyanýn çapý,
Ateþ böcekleri bir alev topu,
Buzu kor ateþler yakarken gördüm.
Sincabýn hükmü var ayý ininde,
Yýlan oðul balý taþýr yanýnda,
Aslan divan durur fare önünde,
Solucaný timsah yýkarken gördüm.
Yalanlar hep gerçek, gerçekler kusur,
Ay tutulmuþ, güneþ buluta esir,
Burda ömür üç gün, yaþ iki asýr,
Bedenden ruhlarý çýkarken gördüm.
Daðlar som altýndan, ekmek kalt mermer,
Sular yokuþuna akar derbeder,
Sakal týraþ eder, týrpanla berber,
Aynalarý hüzün takarken gördüm.
Bunlar çið üretip, hava satarlar,
Günde 365 gün oruç tutarlar,
Bir danayý bir lokmada yutarlar,
Gözleri göbekten bakarken gördüm
Muamma kör düðüm, sýr öbek, öbek,
Mamuta süt verir üç günlük þebek,
Elinde kerpeten, bir kýrklý bebek,
Dünyanýn diþini sökerken gördüm.
Dert ile cefanýn burda en aðrý,
Dünyanýn dört yandan delinmiþ böðrü,
Sular taþ kesilmiþ, dereler saðrý,
Denizi daðlara akarken gördüm.
Arz ettiðim hayallerin bütünü,
Herkes kebap yapar kendi etini,
Elinde baðlama, Aþýk Metini,
Gönül yýrtýðýný dikerken gördüm.
25.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.