Bana Harf Öğretene Didâr-ı Yâr Olurum
Dilimde hecelerim senden gelen tümceyi
Kurumuþ yüreklere ýþýktan nur olurum
Günlerim tarumarsa es geçerim günceyi
Bana harf öðretene didâr-ý yâr olurum
Kalbime mühürledim abecenin yüzünü
Dolgun baþaklar gibi akýyorum kendime
Kalemin karasýnda terk-i diyar gözünü
Yönümü þaþýrmadan döneceðim bendime
Kumdan kaleler yapar eli kýnalý yarým
Derdi hüsran yarasý yaslanýr duvarlara
Okul yolu bitse de uzun soluklu kârým
Elimde bilgilerden akarým kulvarlara
Hüzünlere yatarým gecelerin çarkýnda
Kelebek kanadýna kýzýl fiyonk takarým
Sevinçleri banarým çocuklarýn parkýnda
Meþaleler ardýmda hara düþer yakarým
Bilirim bu karanlýk zifirinden doðacak
Çiçekleri sularým bedenim kurumadan
Atamýn rüzgarýnda karanlýðý boðacak
Cehaletin farkýnda körelip vurulmadan
Nefesim gittiðince dokurum yürekleri
Rengine gökkuþaðý ilmeðini katarým
Kalemin kýlýcýnda takarým kürekleri
Eðitimin uðruna mahpuslarda yatarým
Öðretmen ve öðretenlere…
24 Kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.