Sensizlik Nasıl mı ?

Hiç bu kadar dokunmazdý geceler
Böylesine siyah, bu kadar sessiz deðildi ;
Yüreðim seni yaþamadan önce.
Arýyorum seni, biriken özleminle.
Karamsar ve duygusal ruh halimle.
Tutsak býraktýn beni , karanlýk gecelere,
Uðrunda bir deðil,
Binlerce gece uykusuz yaþadým seni.
Yokluðunda düþ kurarak ,
Uzananýnca döþeðime geceleri ,
Yorganým kaktüs dikenleri gibi...
Ýþte o zaman,
Sessiz gecelerin dehþetinde özlerken seni,
Ýçimde yokluðun,hissederdim sancý izlerini.
Ve ...
Gözlerime görünüyordun bir melek gibi,
Þeffaf mutlu bir tebessümle, bakýnca yüzüme,
Ýçimdeki sevinçle ýsýrýyordum,
Alt dudaðýmýn içini .
Bakýþlarýmdan uzaklaþtýðýný görünce hayalini ,
Gözlerim kapalý, açardým kalbimi,uzatýrdým ellerimi.
Yokluðuna dayanýlmaz, sensiz ve sevgisiz olmaz.
Haykýrarak yalvarýyordum, ’býrakýp gitme’ beni.
Kanayan yüreðimle çekemem hasretini ,
Senin yokluðun bir acý gibi içimde,
Haykýrýþlarým nafile, ýsrarlarýma raðmen.
Sen uzaklaþýrdýn gecemin düþünden.
Yokluðunun korkusu ile nefes alýyorum içimden .
’Gitme...!’ diye tutmak istiyordum seni.
Tutup sýðdýramadým seni avuçlarýmýn içine .
Yalnýzlýðýma aðlarken,
Aðýtý andýran sesim gelmiyor kulaklarýna,
Yine bir baþýma ,
Düþsel düþüncelerime tutsak kalýyordum,
Gecenin ýssýz,karanlýk kollarýnda.
Ýsyan ederdim sana.
Yüreðimdeki yerin iþte böyle,
Sen nerede olursan ol,
Gerçek varlýðým seninle.!
Sosyal Medyada Paylaşın: