EN SON RESİM
Hiç eser kalmadý senli yýllardan
En son resmini de yaktým az önce.
Bir tutam aldým da kalan küllerden,
Mazinin göðsüne taktým az önce.
Odamý tarifsiz bir duygu sardý
Kim olsa kendini hüzne atardý
Varlýðýn ömrüme ömür katardý
Payýný ömrümden söktüm az önce.
Hüsranmýþ aþkýnýn deðeri bana
Sýzlamaz vefanýn ciðeri bana
Birisi sanaydý, diðeri bana
Gözümden iki yaþ döktüm az önce.
Dudaðýn tutuþmuþ kora esirdi
Alevlerin rengi saçýnla birdi
Sabrýmla ellerim bir bahse girdi
Perçemine toka taktým az önce.
Eloðlu bilmiyor iþin içini
Kaçýný aldattým bilsen kaçýný...
Gözümdeki yaþýn cümle suçunu
Dumanýn üstüne yýktým az önce.
Gözüme yükledim acýmý iþte
Aleve devrettim öcümü iþte
Resmine yetirdim gücümü iþte
Maþayla kývýrýp büktüm az önce.
Dayanmak mucize böylesi derde
Neylersin, yiðitlik var iþte serde
Söküp þu yüreði, ayýrýp dörde
Kaldýrýp yerlere çaktým az önce.
En son resmini de yaktým az önce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.