HADİ GEL

Belli ki bu sensizliðin iç çekiþleri
Neredesin ey vefasýz sevgili...
Bitti artýk gidiyorum, biliyorum;
Aslýnda bu ömrümün can çekiþleri…

Simsiyah bir geceyi yanýma alýp
Meçhul düþlerime yürüyorum
Paslý bir hançer saplanýyor hayallerime
Çaresizim farkýndayým biliyorum
Ama yazýk ki elimden bir þey gelmiyor
Þimdi istemeden de olsa;
Senden çok uzaklara gidiyorum

Bilemiyorum bu gitmeler nereye kadar
Nereye kadar gider ömrüm
Nerede biter hayatým senden uzaklarda
Yorgun düþlerim var þimdi elimde kalan
Birde yýrtýk bir resmin gözlerimde solan

Sensiz yok oluþlarýn hüznündeyim
Doðmaz mý güneþ senle hayallerime
Bitti mi artýk ömrün son nefesindemiyim
Açmaz mý çiçekler son cemreninde topraða düþmesiyle

Kýrýk dökük paramparça senli sözlerim
Býraktýðýn yerde kaldý sana bakan gözlerim
Sel saðnak þimdi döktüðüm yaþlar damla deðil
Çok korkuyorum bir daha gülmez mi gözlerim

Bundan sonrasý sana kalmýþ ben söyledim söyleyeceðimi
Ya gelirsin senle kurduðum bu dünyama cennet olurum
Ya da sensizlikse yine kaderim cehennemdir yolum
Yaþatma gel ne olur yaz gününde kara kýþlarý
Gel de senle doðsun güneþ aþk sabahlarýma

Zindan karasý geceleri yanýma alýpta gitmeyeyim
Paslý hançerler saplanmasýn artýk bedenime
Kendimden habersiz olmayayým yürümeyeyim meçhul düþlerime
Çaresiz kalmasýn artýk yüreðim
Ýstemeden de olsa gitmeyeyim senden çok uzaklara
Hadi gel ne olur hep senle kurduðum düþlerime...

Sedat Kesim

Sosyal Medyada Paylaşın: