Semalarından göz kırpar ısıtamayan güneş sabahlarına zayıf ışınlarıyla uğraşır ha bire yüzüme dokunmaya betonik yığmalar, kartonik şekillerden atarken uzağa, Kirli kentlerin dumanından, işte; uzağa yollanır bazen ruhum..
Ses ve gürültü bombardımanı silindi şimdi huzur anı, bir mavi ahengin içinde denizler iyot kokusu vardı, kumanda merkezi beynim ruhuma komut coşacaktı, kirli kentlerin dumanından, işte; uzağa yollanır bazen ruhum..
Inkılap meşalesi yanarken beynimde kanıma reform aşılandı, hey be ! muhteşem kadife merdivenlerimden basamaklandı, yosun gözlerim parlarken o an bir anlık huzur_u seyre daldı, Kirli kentlerin dumanından, işte; uzağa yollanır bir komutla ruhum..
yine kayıp sayfalarım işte yaşam kıyısından akan şiirleriyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.