Abdullah İbni Ümmi Mektum

Gözleri gerçeðe açýk sahabe
Þu kör taassup çukurundan nasýl çýkarýz.
Hani çekmiþti ya
Eteklerinden elçinin
Beni duy diye
Biz þimdi kimin eteðinin dibindeyiz
Hangi menfaat peþinde koþanlarýz.

Gönlü kör müslümanýz biz
Para, makam, güzellik
Cennet.
Aradýðýmýz hakikat mi?
Geç.
Öyle olsa
O sahabe gibi,
Yapýþýp eteklerine:
Beni dinle, ey sevgili Nebi
Der býrakmazdýk
Býrakmazdýk vahyin nurlu yolunu.

Ne biliyordu ki gözleri görmeyen
Sahabe,
Neyi nasýl anlamýþtý.
Böylesi bir akýl, böylesi bir bakýþ
Bizde niye yok.
Menfaat, damarlarýmýzda akan kan
Öyle histeriye yakalanmýþýz ki
Kulaklarýmýz açýlmýþ her yana
Gözlerimiz fýldýr fýldýr
Kolaçan ederiz durmadan
Ne var, ne yok dünyevi olan.

Deðerlerimiz gözümüzde
Gözümüzle gördüðümüzde
Kalýcý bir ahlak mý ararýz
Yok;
Biz gözlerimizde tanýrýz her þeyi
Gözümüzün ötesi bize uzak.
Bu dünya ötesine geçmek mi?

Yazýk yazýk bize
Kalp gözümüz kör
Kör bir anlayýþý besleriz
O büyük sahabe nerde
Biz nerdeyiz.

Allah’ýn Rahmeti üstünüze olsun
Peygamberler, Salihler onlarýn yolundan giden
Abdullah Ýbni Ümmi Mektum gibi
Kalp gözleri açýk müminlere.

(Kasým 2011 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: