GÜZ SANCISI

bir dost arýyor caným
memleketim gibi uzak mý uzak
dalýnda sararan her yaprak
... ... bana kanýmý kifayetsiz akýtýyor
sahibinden kýnayeli bir mektup
yalnýzlýðýn en uzun deryasýna bakýyor…

doðallýðýmla övündüðüm
onurumla yücelttiðim dost
yaþadýðýn kentte yeller esiyor
gölgeni unutup gittiðin sokak
ayný mevsimi yaþýyor…

sensizliðin tadý acýmtýrak
çirkin ve soðuk
velakýn bilesin gönülden güfteler
vefalý emin ellerde…

kalemimde sancý ince ince
bir çýrpýda silerdim sen gelince
aklým bir kaþýk havada bedbaht
eylülle baþlayan yeni hayatým
bir adýnýnda yalnýzlýk olduðu
ey sonbahar
seni ben bir baþka sevdim…

çalýlýklarýnda üþüyen serçe
can evimden vuruk
ayaklarýna bað olan hüzün
cüretkar bir yürekle seyredalýk
insanlarýn bir baþka telaþlanýk…

hayat beni dev yüreðinle büyüttün
hüznünle yürüttün
en iyi okul sendin hayat
ben seni hüznünle sevdim sonbahar…


Feride Temel
Sosyal Medyada Paylaşın: