her geçen günle yaram kapanmýyor azýyor iþte malumun deðil ama gözlerin bana ne cezalar yazýyor iþte
yasak etmiþsin bana yanmalarý dumanlarý gönül bu dinlemiyor fermanlarý sýkýyorum sensiz geçen zamanlarý ellerimden kan sýzýyor iþte
hasretin eti geçti dayandý kemiðe hangi mahkum dayanýr böyle esarete sensizlik çölünde verdiðin mihnete Leyla bile çok deyip kýzýyor iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.