SÖZ EVİ

Qaçdým
bütün sünilik qoxuyan
əllərdən.
Baþýmý qoydum
sözün üstə.
Sýðal çəkdi saçlarýma.
Hər sýðaldan düþən
misra
yuyub-apardý
məni məndən gizlədən
içimdəki dumaný.
Aðladým, aðladým...
Yumuldu gözlərim.
þeir yazdým
Bir, iki, üç....
Þeirlərimdən
hörüldü divarlar
bir sonsuzluq adasýnda,
pəncərəsində sual
qapýsýnda nida....
Oyandým
gördüm özümü
söz evində...


Sosyal Medyada Paylaşın: