Suyu aðlarken buldum, çölde Kendi seraplýðýnýn yalnýzlýðýna hüzünleniyordu, Bir kuþ kondu Bir gaga vurdu Toprak, Demek ki kuþlar da onu serap biliyordu…
Ateþi aðlarken buldum, denizde Kendi sönen alevinin yitiþine hüzünleniyordu, Bir balýk geldi Bir balýk daha Av, Demek ki balýklar o alevden korkmuyordu…
Bulutu aðlarken buldum, yerde Ermiþ yaðmur olmuþ beyazýna hüzünleniyordu, Bir güneþ çýktý Çok sýcak oldu Alev, Demek ki su ateþle beden buluyordu…
Sosyal Medyada Paylaşın:
barış şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.