YALAN HAYAT
Ve sadece gözlerinde
bir damla yaþ kalmýþtý
son vagona el salladýðýnda...
hayat siyah beyaz filmlerdeki
kendini belli eden gökkuþaðý
aþk’larýna çoktan kapatmýþtý kendini
onca sözlerin ardýndan
kim yalancýydý...
Ýki günah’ýn arasýna nasýlda sýkýþtýrýlmýþtý
anlamadým demek
yetermi yaþanýlanlarý anlatmaya...
Yalan.!
Umursamazlýk ceza gerektiriyordu
Kuruyan aðacýn aldýðý cezadan
farký yoktu...
Söylenmesi gereken ne varsa
haykýrýyordu gözleri...anlamadý
giderken neyi çaldýðýnýn farkýnda
olamadý...ya olsaydý.!
yine giderdi,o yaþamak kadar yalandý...
Son kez gitmeliydi, nehrin kuytularýna
günahlarýn çaldýðý yeþillikten
tek masum kalan bir çimendi
sonradan çýkma...
Anlatabilseydi töreyi;
yinede o vagona binecekti
tek gerçek vardý...
Diðerleri yalandý...
*************************************
Abdurrahman Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.