Bu ne biçim kader sanki kömürle yazýlmýþ, Sensizlik nedense alnýma kazýnmýþ, Kalem sürme olmuþ göze çekilmiþ, Sesim kulaðýndan, yazdýklarým gözünden gidivermiþ Sarkýlar seni söyler sen susarsýn.
Böyle gelmiþ böyle gidermiþ, Nerden gelmiþ ,nereye gidermiþ? Sussam lal ,konuþsam berduþ nedenmiþ? Bende bir Adem oðluyum bu çektiðim bana mý revaymýþ? Kuþlar seni öter sen susarsýn.
Öbek öbek birikti sensizliðin acýsý benzim sararmýþ, Kabuk baðlamaz yürek yaramdan hep kan akmýþ, Gölge olmuþ hayatým aslýný aramýþ, Bilsen aslýnda bir ben ;bir yalanmýþ Ben hep seni yazarým sen susarsýn.
Mehmet KOVANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetkovancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.