/Eyvah can çekiþiyor sabahlara aydýnlýk saçan canlýya can katan ýþýklar… /
Topraða bereket sunan Yaðmurlara gebe bulutlarýn gökyüzünde ki süzülüþünü gördüm Kapýlmýþ serseri rüzgârlarýn oynak cazibesine Hangi memleketlere akýp gidecek Hangi þehirlere varacak Hangi uzak köylere bereket sunacak,
Her yaðmur damlasý topraðýn kokusunu duyacak benliðinde. Topraðýn her zerresi suyu okþayacak elleriyle
Bulutlar aðlayacak, Toprak coþacak, Ýnsanoðlunun vahþetinin olmadýðý yerlerde, Âlem bereket bulacak
Topraðýn her zerresi buluþacak bulutlarýn gözyaþlarýyla Kucaklaþacak yaðmurlarla, Tohumlar oynaþacak damlalarla, Filizler bin bir umutlarla Güneþe baþ uzatacak Âlemi mutluluk saracak,
Medeni teknolojinin olduðu her yerde Toprak insanoðlunun zalim ayaklarý altýnda ezilmiþtir.
Kulaklarý týrmalayan sesler duyulur Yeþillenmiþ toprak allak bullak olur Mavileri toz duman bulutu Sularý çamur deryasý kaplar Gökyüzüne ucube beton kollar yükselir Çelik parmaklar güneþe hançer gibi uzanýr
Bu katliamda daha kaç gövde topraða düþecek Kaç körpe fidanýn umudu yitip gidecek
Sevinçler bir anda aðýtlara Mutluluklar karamsarlýða dönüþecek Toprak yasa bürünecek Bulutlar gözyaþlarýný dökecek Issýz daðlarda rüzgârlarýn sessiz aðýtlarý yankýlanacak
Gökyüzünün maviliði benliðini kaybediyor Güneþe medeniyetin kara lekesi düþüyor...
Teknoloji geliþiminin eþliðinde kuþlar korkuyla kanat çýrpýyorlar Medeniyetin kirliliðinde sularda ki balýklar havasýzlýktan boðuluyorlar Doðada ki en vahþi, en yýrtýcý hayvan bile Ben þu insanoðlundan daha insaflýyým diye kendiyle gururlanýyor,
Bakmayýn adýmýzýn insan olduðuna, Sakýn aldanmayýn insanlýðýn medeniyet masumiyetine O insanlýk ki Aslanlara, çakallara, sýrtlanlara, akbabalara taþ çýkarýrcasýna Varoluþundan beri medeniyet masumiyetinin altýnda ne canavarlýklar yapmýþtýr O insanlýk ki Var oluþundan bu yana demokrasi maskesi altýnda ne kanlar akýtmýþtýr. O insanlýk ki Teknoloji ve sanayi geliþimi sürecinde nice doða katliamlarýna imzasýný atmýþtýr.
Bakýn ayaklarýnýzýn altýnda ki topraða Koklayýn topraðýn kokusunu Dinleyin topraðýn sesini Kulak verin topraðýn fýsýltýsýna, Bakýn varoluþundan bu yana nice acý öyküler anlatacaktýr.
Güneþe baþ uzatan filizin ocaðýndan ninni sesleri gelir Bebek dünyaya gözlerini açmýþtýr Sevinçler içinde mutludur doða Kara topraða düþen fidanýn ocaðýndan aðýt sesleri yükselir Genç yiðidim topraða düþmüþtür, Üzüntüler içerisinde yastadýr doða
Âlemin kýsýr döngüsünde Bir ocakta ninnilerle sabah olurken Bir ocaða aðýtlarla gecenin kör karanlýðý düþüyor,
Ýþte âlemin hali Varoluþundan beri insanlýðýn medeniyet canavarlýðýyla Doðaya kendi dengesinde yaþama hakký verilmemiþ Demokrasi adý altýnda Mazlumlara yaþama hakký tanýnmamýþtýr
Gözlerimizin önünde tükenirken gökkuþaðý renkler Güneþe medeniyetin kara lekesi düþüyor…
Dinçer Demirel Sosyal Medyada Paylaşın:
kafkaslar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.