ÖLÜM KOKAR
Bir bebeðin ceninde kokar ölüm
Düþman tohum salar topraða
Toprak utanýr gebeliðinden,
Çatlar param parça olur.
Kurur damarlarý,kurur!
Hazan olur tükenir nimetler,
Ahý tutar insanlýða.
Bir genç kýzýn gelinliðinde kokar ölüm,
Ellerinden akar kanlý kýnasý
Katili bir kör kurþun, birde babasý.
Utanmaz törede ki töreciler,
Nemrut kokar yüzündeki çizgilerde,
Birde topraða düþen kan kokar.
Bir gönül’ün sevdasýnda kokar ölüm,
Kanat çýrparken kalbi,kesilir baþý.
Henüz on yediyken yaþý.
Acý düþer yüreðe,kan göze düþer.
Eller semaya,diller duaya düþer.
Bir ananýn kalbine kor düþer.
Ahý tutar insanlýða.
Ýnsan utanýr insandan,
Hayvan utanýr insandan,
Melek utanýr insandan,
Vicdan utanýr insandan
Ama utanmaz vicdansýzlar ALLAH’tan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.