Son þiirime aldýðým yorum bu kýsa cümlede ifadesini buluyor,
Ben de düþünüyorum üzerinde; ‘Acep þiir dediðimiz ne oluyor?’
Cevap veremiyorum, çünkü uzar gider kelimeler, cümleler ve,
Ortaya çýkan olmaz, boþa yapýþtýrýlan söz ve anlamsýz hikaye…
Söylenecek söz çok aslýnda;’Þiir deðil bu, masal deðil bu, hikaye,
De deðil bu!’ diyecektim ama romaný atlamamak gerekir, öyleyse,
Yazýlan hiçbir konuda kýsýtlama yapmamak gerekir de demiyorum,
Aksine yapmak da demiyorum ve tartýþmayý içimde sürdürüyorum…
Koskoca bir imparatorluðun bakiyesiyiz, genç cumhuriyetin bakisiyiz,
Hiç dönüp baktýk mý kendimize; ‘Sahi biz aklý evvel insanlar kimleriz?’
Kim olduðumuzu unuttuðumuz kadar uzaklaþtýk kendimizden, bir de,
Þair olduðumuzu zannederek geldik bu zamana ve özellikle bugüne…
Þiir deðil bu, masal deðil bu, hikaye dersen o hiç deðil bu ama roman,
O bu olabilirdi, oysa ortalýkta gözükmüyor sözünü ettiðimiz gibi roman,
Bence þimdiden sonra roman yazmaya baþlamak lazým, o tutacak gibi,
Bu þiiri de burada sonlandýrýyorum, sýrtým acýyor, sopa yiyecek gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.