arzular kýyamet koparýyor
herkes esir oluyor kendi arzularýna
yanlýþ / ya da kendi doðrularýna
tanýdýðým mutluluk nefes gibidir
aldýðýnda mutlu olursun / verirsin sen onu mutlu görürsün
soðuklarýn kaybolduðu gün ben üþümeðeceðim
ateþin yakmadýðýnda yanmayacaðým
beni aldatana kanmayacaðým annem
bütün hatalar sebebsiz
bütün yalnýþlar þizofren
hayat nekadar zamanki burada
ben delimiyim / mutlu edip / mutlu olmayacaðým
ebruli karýþýk renklerden oluyor
katýksýz siyah gecelerde kayboluyor
kaç yarýnsýz sabaha uyuyorki insan
aklým mý yok / bunu görmeyeceðim
kiprikler donuyor buz salkýmlý sabahlara
teninden ýsýtýyor yavrusunu anne
duru kalplerin volkana dönmesini mi bekler zaman
hiç bahar gelmeyecek mi buralara
çocuklarýn annesine sarýldýðýný görüyorum üþürken
ey yarýnsýz sabahlara doðan güneþ
günahmýdýr bunun sebebi ne dir þu kar üzerindeki ateþ
korkusuz uyanmalýyým hayallerime
dünya fani yaþam olmuþ keþme keþ
yazýklar olsun duygusuz yazýlanlara
ateþ düþtüðü yeri yakýyormuþ gün doðmamýþ sabahlara
katil doðuyor düþünceler uçuk kaçýk
her kurþun üzerine kanla yazýlý isim
ölen ayný caný taþýyor öldüren de kardeþin
kalleþin sabahýnda kan sofralarý hazýr
merhametin adý yok üzerinde nefret kin
zalime çanak tutuyor merhametsize zemin
arsýza gün doðar elbet / dünyada unutulmuþsa yemin
tiryakisiyiz kýyametsiz yarýnlarýn soframýzda tuz
bir ekmeði tuza bansak razýyýyýz
uykusuz sabahlara uyanmasaydýk mutsuz
bir kibrit alevinde yansa yanlýþ kitaplar / yeniden yazýlsa da olsa hiç bir kusursuz
bu mesele benim deðil sadece / sen de suçlusun
benim olsaydý yanlýz / ben yansaydým keþke
baðlansa gönüller o gerçek aþka
ne gerçek ararsýn ki sen ölümden baþka ?
herkesin çocukluk resmi bulunmalý sol yanýnda
ateþ böcekleri ýsýtmalý kalbini /dokunmalý vicdanýna
sýk sýk bakmalý çocuklara býrakýlan yarýnlarýna
ödeðemiyeceði kadar borçlu hekes çocuklarýna
susuyorum artýk bir daha konuþmamacasýna.