SAHİPSİZ ŞİİR(2)

Ah! Ne diyem sana kurþuni yüreðim
Uzaklarý hedefleyen gözlerim ayaklarýma uymazken
Yollara düþersin þairaneliði katýp yanýna
Onca þiirin yakasýný baðrýný yýrtýp
Kalem kâðýdýn komutasýnda yatýp gidiyorsun


Mihrak görünen her karaltýyý
Pür dikkat kesilir
Yabancý oluþunu his edince
Nefesi topuklayýp
Rüzgârýn soðuk ellerinden tutup gidiyorsun

Çevrende aþk yýkýntýlarý arasýnda
Yükselen sevda uðultularý
Mesbuk çýðlýklarýna göbek baðý olur
Sabýr kuyusunda tek bir cümle
Yönümü çizer ayakuçlarýna kadar
Dargýnlýk setine çatýp gidiyorsun

Islah olmuþ sanki öfken
Saten düþlerin arasýnda beden
Sensizlik ýstýrabý pes dalgasýnda
Dindi fýrtýnam her þey süt liman.
mahsunniyet sunumda hisleri satýp gidiyorsun

Artýk baþka sözüm kalmadý
Kâhin deðilim doðacak yarýnlara
Suskunluðun kefareti ne olsa gerek
Þafaklarý takýp göðün göçüne
Kalp cevherini ortalýða atýp gidiyorsun

Sosyal Medyada Paylaşın: