gördüm gözlerini aylar sonra
özlem vardı hasret vardı her bakışında
sevgiyle dokundu dudagın dudagıma
ben senin kokunu duymadan sevdim
buğulu gözlerin de hüzün vardı
konuşurken sesinde titreme vardı
birde istanbula yağmur yağdı
sırıl sıklam aşık oldum sana
gözlerim sana doymadan
ellerimi ısıtmadan
yüzünü gördüğüm gün
sana veda etmek ne zormuş.
dudağıma vurdugun mührü kimse açmayacak
gözlerime başka gözler dokunmayaçak
içimde yaktığın ateşi kimseler görmeyecek
tekrar gelecegin günü özlemle bekleyecegim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.