SARSILIRIM, YIKILMAM!
Bazen nasiplense de taþlarýmdan hak eden
Bir dostluk þiiriyim, okumakla býkýlmam
Namludan aslâ çýkmam eðer yoksa bir neden
Þefkâtli bir mermiyim, mazlumlara sýkýlmam
Dünyânýn ne malýnda, ne þöhret, þanýndayým
Gâzînin yarasýnda, þehidin kanýndayým
Eðrinin karþýsýnda, doðrunun yanýndayým
Ýyiye yol, kötüye sarp kayayým, çýkýlmam
Arada düþünürüm, yaþamaktayým niçin?
Kulu olmak istemem benlik denilen hiçin
Eþimle, çocuðumla helâl aþ yemek için
Durmadan çalýþýrým, kahvelere týkýlmam
Yalanla iþim olmaz, hep gerçekleri derim
Özü sözü bir olan dosta fedâdýr serim
Yüzüme gülenlerden gün gelir darbe yerim
Lâkin alýþtým artýk, sarsýlýrým, yýkýlmam.
Sunu:Bir önceki þiirime yazdýðý yorum’a cevâbýnda kullandýðý " doðrular sendeler ama yýkýlmaz" cümlesiyle bu þiire ilhâm olan Sevgili Kezban Turan kardeþime teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.