MEĞER BAŞINDA ESEN KASIRGAYMIŞ SEVGİLİ..

Dönülmez bir akþamýn girdabýnda nüksedermiþ hýçkýrýklar
Bir baþkasý
Ne seni anlar, ne seni sarmalar
Hükümler yargýsýzlýðý algýlar, dizeler kifayetsiz
Sonu gelmeyecek bir gemiye biner umutlar o an nedensiz
Derken çorap söküðü gibi gelir dudaða ardýþýk kelimeler
Üþüyorum, ört üstümü anne...diyebilir suskundur lehçeler
Dinlersin kendini,belki de tanýyamazsýn
Ne sabah olur, ne güneþ doðar tan vakti görünmezken
Çok uzundur geceler..lakin uyuyamazsýn..



Unutma ki
Zaman yarýna sarkýyor
Gece saat oniki
Belki..
Yarýn yaðmurlar yaðacak
Uryan düþler sürüklenecek yapraklarla
Çiselerinde bulacaksýn kendini
Damlalar alýp götürecek her bir zerreni
Sevdanýn agusunda çörekleneceksin bulutlarýn ardýna
Söyle bana..
Boðazýnda düðümlenen suskularýn öznesi bekler mi hala
Acaba..?



Þimdi durma
Kumsalda ayak izleri
Uzaklardan yükselen bir melodi
Ayaklarýnda aðýr aksak adýmlar
Sokak lambalarýnýn matemi
Bir kedin bile yok, deðil mi..?
Yazamýyorum artýk seni
Hülasa..
Meðer baþýnda esen kasýrgaymýþ sevgili..


HAZAN..
Sosyal Medyada Paylaşın: