Ankara Kadar Vefalı

Karalara büründü gökleri Ankaranýn
Soðuk rüzgarý eserken sonbaharýn
Delice boþanýrken yaðmurlar
Ben sensizce bekledim


Gelmeni umarak saatleri ekledim saatlere
Belki sevgi pýnarýmda demlenir dedim zaman
Ankaranýn ayazýnda kavruldu ellerim
Dudaklarým ise aþkýna susuzdu çoktan


Bekledim ben hep seni sevgili
Ankara kadar kara bahtýmla
Belkide ümidi almýþtýn sen
Belkide gidiþinle kararmýþtý dünyam benim


Bilemedim bilemedim sonsuz acýlarý
Sen varken göremedim ayrýlýðýn sert rüzgarýný
Habersýz vefasýz gidiþinle ben
Anladým aþkýmýn ecel saatini


Yeniden gün doðarmý buralarda bilinmez artýk
Yeniden sevgi olurmu ýsýtan ayazlarýmý yüreðimdeki
Sensizde bir yaþam var olurmu bu diyarda
Ankaranýn karasý gider anýsý kalýrmý bende senin ardýnda


Belkide birgün yaþarým son anýmý senle
Sen sevgini belkide hasretime salarsýn
Söndürürsün yanan kanayan yaralarýma tuz basarsýn
Sen beni belkide bir ömür Ankara kadar sever sararsýn


Ankara kadar vefalý olursun bana sevgili belkide birgün
Ankara kadar güzel olursun en kara zamanýnda bile
Hasreti eklersin yanýk mektubuna
Posta güvercini ile gönderirken Ankara ya bana

Sosyal Medyada Paylaşın:

aemin Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Babaannem Bir Bulut Geçti Rüzgarda Savrulan Yaprak Misali Mor Aşk Güzel GÜnler Gelecek İnanıyorum..... Türk Kahvesi Mavi Misketler Baklava Başarı ZAR