Sevgiliye (içimin sesleri)

Gün boyu hasretini taþimak agir gelsede yüregime
Sen biliyorsun seni ne kadar çok sevdigimi
gözlerimi kapatinca düþlerimi uyutamasamda
Sen benim hala b’aþk’entimsin
Kayboldugum boþluklar, içimde ölmüs yarinlarim var
Yalnizligimi görme diye sanada yazamiyorum artik
yazamiyorum derken bile baksana yine sana yaziyorum
Gülümsemiyor hiç bir resim eskisi gibi
Rüyalarimin gül kokusu yine saçmaliyorum
Hadi sen saçmala içindekileri dök bana dediginde
Ben susardim
Gözlerini görebilseydim eger sen hep bana sus derdin
Yine yoklugunla baþa çikamiyorum
Yoklugun ödünç alinmiþ ölümler gibi ömrümde
Geceye yenik düþüyor özlemlerim
Uyurken gelip yüzüme emanet bir gülümseme birakiyorsun
Sirf sen günaydin demedigin için sabahlara uyanmiyorum
Sen olmadigin için hayat denen bu yaranin bir anlamida yok
Susuyorsam vazgeçtimmi zannediyosun
Benim senden baska gidicek yerimde yok
Biliyorsun...
denise 17/11/2011
Sosyal Medyada Paylaşın: