Kendini ne sanýrsýn, beni nasýl tanýrsýn
Aþk nedir bilmezleri, meþk arýsý sanýrsýn
Gözlerin dik bakýyor, bülbül gibi þakýyor
Dile destan çiçeksin, gören böcek anýrsýn.
Beni hiç anlamadýn, boþu boþuna baktým
Yaðmur damlasý oldum, zirveden sana aktým
Kaderim oyun oynar, bu yüzden kaným kaynar
Sana çok þey söyledim, aþk’ a aðýtlar yaktým.
Seni görenler desin, bakýn güzele bakýn
Sana sarýldýkça ben, aþk aktý akýn akýn
Sonrasý nankör iþi, kaçtý sen gibi diþi
Merhamet etme sakýn, piþman olman çok yakýn.
Bu aþk meltemsi eser, kalbimi içten keser
Yeþil gözlü þýmarýk, donuk yüzün buz keser
Seni çok seven bu kalp, aþk döker her yerinden
Beni yerlere serdi, sana ait bu eser.