KULUN OLMAK
Sonsuz olan Rahmetin kuþatsýn dört yanýmý.
Senin aþkýnla yanan kulun olayým Ya Rabb.
Bu uðurda vereyim gerekirse canýmý.
Seni hürmetle anan kulun olayým Ya Rabb.
Bir anlýk bile olsa, beni bana býrakma,
Öyle bir iman ver ki, kul olayým Rahmana.
Hamd sancaðý altýnda Muhammed Mustafa’na,
Komþu olup sýðýnan kulun olayým Ya Rabb.
Adem’den son kiþiye, cihan-þümul hitabýn,
Kadýn, erkek fark etmez insandýr muhatabýn,
Hak olarak aleme gönderdiðin kitabýn,
Her harfine inanan kulun olayým Ya Rabb.
Sevgi, saygý, muhabbet, aþk, doðruluk, izzettin.
Kadrini, kýymetini bilemeyip zilletin,
Bataklýða saplanmýþ bu günahkar ümmetin,
Sorunuyla kývranan kulun olayým Ya Rabb.
Bu tebliðe herkesi çaðýrýp, davet edip,
Dünya kabir arasý doðru yolundan gidip,
En zor þartlarda bile iyiliði emredip,
Kötülükten sakýnan kulun olayým Ya Rabb.
Hiç kimsenin kimseyi, bilmediði zamanda,
Mal, evlat ve servetin kar etmediði anda,
Defterini saðýndan alýp da huzurunda,
Mahþer günü aklanan kulun olayým Ya Rabb.
16 Kasým 20011
Osman ERDOÐMUÞ
SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.